مولانا و تبیین مسئله جبر و اختیار

آن یکی می‌رفت بالای درخت / می‌فشاند آن میوه را دزدانه سخت
صاحب باغ آمد و گفت ای دنی / از خدا شرمیت کو چه می‌کنی
گفت از باغ خدا بندهٔ خدا / گر خورد خرما که حق کردش عطا
عامیانه چه ملامت می‌کنی / بخل بر خوان خداوند غنی


گفت ای ایبک بیاور آن رسن
تا بگویم من جواب بوالحسن

پس ببستش سخت آن دم بر درخت/ می‌زد او بر پشت و ساقش چوب سخت
گفت آخر از خدا شرمی بدار ./ می‌کشی این بی‌گنه را زار زار
گفت از چوب خدا این بنده‌اش /می‌زند بر پشت دیگر بنده خوش
چوب حق و پشت و پهلو آن او / من غلام و آلت فرمان او


گفت توبه کردم از جبر ای عیار
اختیارست اختیارست اختیار