عکسها سخن می گویند- دیپلماسی مقتدر در سالهای نه چندان دور

چه در دنیای مدرن چه در دنیای قدیم فرقی نمی کند، بچه خوب و مودب و سربه زیر جهانی بودن برایت امنیت و عزت نمی آورد، مغول ها در همیشه تاریخ بوده و هستند، فقط اسم عوض می کنند، گاهی اسکندر می شوند، گاهی مغول، گاهی هیتلر و گاهی هم ترامپ یا داعش.
همیشه باید چنان مقتدر باشی و چنان رفتار کنی که دشمن بداند سر منافع ملی با کسی شوخی نداری، برای دفاع از ناموس وطن از هرآنچه که در توان داری استفاده می کنی حتی از بمب اتم.
دوست هم بداند که تو برایش دوست مقتدری هستی و به خاطر مقبول 4 کشور اروپایی و آمریکایی شدن دست به هر کاری نمی زنی در چنین شرایطی هم دوست به تو اعتماد می کند و هم دشمن به اجبار به تو احترام می گذارد.
دیپلماسی لبختد چه در قرون پیش از میلاد باشد چه در قرن 21، جواب نمی دهد. تو اگر برای نشان دادن حسن نیت (والبته از سر حسن نیت) در مقابل یک کشور زانو زدی، دیر یا زود آن کشور از سر سوء نیت تو را به زانو در می آورد.

نتیجه تمام حسن نیت های دولت یازدهم، نتیجه تمام همراهی های تیم آقای ظریف این شده که آقای ظریف در روزی که در پاریس جلسه دارد یعنی در ۱۰ تیر ۱۳۹۶همایش سالیانه فرقه تروریستی رجوی (منافقین) در پاریس برگزار می شود و نمایندگانی از کانون‌های ضد ایرانی آمریکا و سعودی و شورشیان فعال در سوریه در این همایش شرکت می کنند و بحث و تبادل نظر می پردازند که چگونه ایران را از پای درآورند یا به ایران ضربه بزنند.
نتیجه این میشود که عربستانی که دولت یازدهم مدعی بود در صورت به دست گرفتن دولت، سریعآ روابطمان با این کشور بهینه می سازد اما بعد 5 سال، بن سلمان جانشین ولی عهد و وزیر دفاع عربستان می گوید "ما ایران را میدان جنگ خواهیم کرد"
و البته این واکنش ها طبیعی است چون دیگر نه از اقتدار دیپلماسی ما می ترسند و نه از فناوری هسته ای ما که می دانستند اگر مجبور شویم امکان دستیابی به بمب اتمی برایمان دور از دسترس نیست.

اما دولت نهم  و دهم که به بیشترین تندروی ها متهم بود. جشنواره کاریکتور هالوکاست برگزار می کرد، در همایش ها از نابودی اسرائیل می گفت، در سازمان ملل از ناکارآمدی این سازمان، از قانون مسخره ای به نام حق وتو و از حقوق مسلم مان می گفت ، اینگونه در مقابلش کرنش می کردند.

عکس ها، خود گویاتر از حرفهاست.

وقتی دولت بریتانیا در سال 1386مجبور شد برای آزادی ملوانان متجاوز خود کتبا عذرخواهی کند

در زمانی نه‌چندان دور؛ شاهزاده ‌های پرمدعا برای ادای احترام به رئیس جمهور کشور صف می‌بستن.

در زمانی نه‌چندان دور؛ فرمانده گارد اجلاس سران اتحادیه برای رئیس جمهور کشور پا می‌کوبید و احترام نظامی ‌می‌گذاشت.

در زمانی نه‌چندان دور؛ امیر امارات متحده عربی برای اثبات ارادت، رانندگی رئیس جمهور کشور را بر عهده می‌گرفت.

در زمانی نه‌چندان دور؛ پادشاه عربستان تا پای پلِکان هواپیما برای استقبال از رئیس جمهور ایران می آمد.