نامه حبیب به احمدی نژاد و پاسخ احمدی نژاد - واکنش های روزنامه های زنجیره ای

پس از درگذشت جبیب محبان خواننده و نوازنده گیتار معروف ایرانی که چند سالی نیز دور از وطن می خواند و می نواخت، با درگذشت این خواننده محبوب هجومی برای پاسداشت این خواننده محبوب در دنیای مجازی اتفاق افتاد که پس از این پاسداشت ها و یادآوری ها به یک باره نامه حبیب محبیان به دکتر محبوب احمدی نژاد و ابراز ارادت حبیب نسبت به ایشان منتشر شد.
روزنامه های زنجیره ای و منتقدین دولت گذشته که همواره از چهره های محبوب به عنوان برگ برنده خود در جلب آرا استفاده می کنند با مطرح شدن نامه برآشفتند و نوشتن جمله نجلیل حبیب از احمدی نژاد و مقام معظم رهبری برای ایشان ثقیل افتاد.
"برادر عزیز، زمانی نه چندان دور رزم‌آرا نخست وزیر پهلوی با خفت اعلام کرده بود ما نمی‌توانیم لول هنگ آفتابه بسازیم تا برسد به ملی شدن صنعت نفت!! اما بعد از انقلاب اسلامی با همت مردم شریف ایران و رهبری بی نظیر امام خمینی (رحمت‌الله‌علیه) و مقام معظم رهبری و مواضع مقتدرانه جنابعالی شعار «ما می‌توانیم» به تحقق رسیده و نتایج درخشانی در پی داشته است که این افتخارات مورد مباهات همه ملت ایران می‌باشد."
و شرق در صفحه اولش از قول پسر حبیب محبیان تیتر زد که "پدرم هرگز به احمدی نژاد نامه ننوشت"

البته اینکه آیا نمی دانسته پدرش به احمدی نژاد نامه نوشته یا نه مهم نیست، مهم این است که در فضای آزادی بیان ، هیچ چهره سرشناسی حق ندارد که ارادتی به احمدی نژاد داشته باشد وگرنه او را مجبور می کنند که اعتراف کند زمین گرد نیست. هنوز روبوسی علیرضا افتخاری و حمله جماعت سبز به ایشان را فراموش نکرده ایم که حتی او را مجبور به ترک وطن کردند که اگر نبود دلجویی های مسئولین وقت، اکنون ایشان هم در ایران نبود.

جالب اینکه پس از انتشار اصل نامه حبیب محبیان و پاسخ احمدی نژاد اینار روزنامه های زنجیره ای با مقاله “آی حبیب من” او را مورد حمله قرار دادند.
دولت بهار: ". با توجه به اینکه رسانه های اصلاح طلب همواره کوشیده اند چهره ای خشن و ضد فرهنگی از دکتر احمدی نژاد ارائه کنند، انتشار این نامه و حمایت از سیاست های دکتر احمدی نژاد توسط حبیب، خشم رسانه های زنجیره ای اصلاح طلب را برانگیخت. روزنامه اصلاح طلب قانون در صفحه اول خود با مطلبی تحت عنوان “آی حبیب من” توهین های بسیار زشتی را به این خواننده فقید کرده است. در بخشی از مطلب آمده است: «می‌توان گفت بخش‌هایی از آن اعتقاد حبیب بود و بخش‌هایی از آن  به او دیکته شده است تا با فروش بخشی از «آزادگی» انسانی‌اش (که لازمه زندگی هر هنرمندی است) اجازه فعالیت دریافت کند. روحش قرین رحمت باد، اما سرنوشت او در اعتمادکردن به برخی دروغ‌ها، می‌تواند برای همیشه در تاریخ به عنوان یک سرمشق خوب به یادگار بماند که هنرمند باید بداند با «فروش آزادگی نمی‌توان آزادی خرید.»"

اما اصل نامه و تصویر نامه حبیب محبیان به دکتر احمدی نژاد و پاسخ ایشان:

در ادامه اصل نامه با پاراف رئیس جمهور وقت محمود احمدی‌نژاد منتشر خواهد شد.

بنا به این گزارش درخواست حبیب محبیان طی این نامه با دستور موافق رئیس جمهور وقت مواجه می‌شود ولی وی هیچ گاه امکان فعالیت گسترده هنری را نیافت.

متن این نامه که در آذرماه سال ۱۳۸۸ به دبیرخانه مربوط ارجاع داده شده به شرح زیر است:

بنام خدا

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

جناب آقای محمود احمدی‌نژاد

با سلام و عرض ادب

با احترام به استحضار می‌رساند اینجانب حبیب محبیان یکی از هنرمندان مردمی این مرز و بوم که سال‌ها در عرصه موسیقی و ترانه‌سرایی فعالیت حرفه‌ای داشته‌ام، بعد از انقلاب اسلامی به دلایل شخصی به همراه خانواده از کشور عزیزم هجرت کرده و سال‌ها در غربت زندگی سختی را پشت سر گذاشته‌ام.

رئیس جمهور محترم! جالب است بدانید، که حتما می‌دانید، آقایانی که الان در پوستین اصلاحات دم از آزادی، حقوق بشر و حقوق شهروندی می‌زنند، در اوایل انقلاب با تنگ‌نظری و بی تدبیری خود باعث بوجود آمدن فضای بی اعتمادی و وحشت در بین برخی از هموطنان گردیدند بطوریکه تعدادی از آنها با چشمانی گریان مجبور به ترک وطن خود شدند بدون آنکه تقصیری داشته باشند، که من هم از جمله آنها هستم.

جناب آقای احمدی‌نژاد ریاست محترم جمهور، بنده به صراحت و با صدای بلند اعلام می‌کنم که اینجانب دارای عرق ملی و اسلامی بوده و اعتقاد راسخ به قوانین جاری کشور دارم و از وطن‌فروشان خودفروخته‌ای که سر به آخور استکبار و صهیونیسم جهانی دارند متنفر بوده و در هیچ زمانی با آنها همکاری و ارتباطی نداشته و ندارم و دامن به خیانت نیالوده‌ام. البته به این موضوع اذعان دارم که عمر و جوانی‌ام که سرمایه اصلی زندگی‌ام بود را در خارج از کشور از دست داده‌ام و شاید هم کوتاهی‌هایی داشته باشم.

اما با قلبی مملو از عشق به وطن و امید به آینده همچنان پرنشاط، فعال و با کوله‌باری از تجربه امید به آینده‌ای روشن دارم.

برادر عزیز، زمانی نه چندان دور رزم‌آرا نخست وزیر پهلوی با خفت اعلام کرده بود ما نمی‌توانیم لول هنگ آفتابه بسازیم تا برسد به ملی شدن صنعت نفت!! اما بعد از انقلاب اسلامی با همت مردم شریف ایران و رهبری بی نظیر امام خمینی (رحمت‌الله‌علیه) و مقام معظم رهبری و مواضع مقتدرانه جنابعالی شعار «ما می‌توانیم» به تحقق رسیده و نتایج درخشانی در پی داشته است که این افتخارات مورد مباهات همه ملت ایران می‌باشد.

امضا: حبیب محبیان