نامه جوانفکر به مراجع تقلید:اگر یارانه پول بی زحمت و مشکوک است، ارث و شهریه طلاب هم پول بی زحمت است

به گزارش دولت بهار متن نامه جوانفکر به حضرات آیات مکارم شیرازی ، نوری همدانی و سبحانی در خصوص مسائلی که درباب مشکوک بودن یارانه و متعلق به همه نبودن آنها و مطالبی از این قبیل که گفته بودند، بدین شرح است:

در خبرها آمده است که عالی جنابان با پرداخت یارانه به مردم مخالفت کرده و از لسان برخی حضرات معظم، از یارانه به عنوان بیت المال ، اموال مشکوک و پول بدون کار یاد شده و نکات زیر خطاب به مردم ، گوشزد شده است :

•  زندگی خود را با اموال مشکوک آلوده نسازید.
•  یارانه مال الخراج نیست که متعلق به همه باشد .
•  مشکل پرداخت یارانه مصیبتی دایمی برای کشور به بار می آورد.
•  قطع یارانه موجب رونق اقتصادی کشور می شود.
•  یارانه جهت کمک به بخش ها و خانواده های نیازمند است.
•  باید فرهنگ کار ایجاد شود تا دیگر پول بدون کار به کسی ندهند.
•  وجوه یارانه بیت المال است.
•  بیت المال مال کسانی است که استحقاق آن را داشته باشند.

مطالب فوق نشان می دهد که اطلاعات صحیحی در باره یارانه به مراجع معظم تقلید ارائه نشده است، زیرا یارانه ، اجرای قانون مصوب مجلس و مورد تایید شورای محترم نگهبان از جمله فقهای آن و ثمره اجرای یک برنامه هدفمند اقتصادی و نتیجه یک توافق ملی برای افزایش قیمت حامل های انرژی و بازگرداندن درامدهای ناشی از آن به جیب مردم، در یک چرخه عادلانه بوده است.

در واقع پول مردم به خود آنان بازگردانده می شود ، بنابراین چگونه ممکن است پولی که هیچ ارتباطی با بیت المال ندارد و متعلق به خود مردم است ، مشکوک تلقی گردد؟!

اگر دولت توان جمع آوری این مبلغ و انتقال آن به چرخه توزیع عادلانه را ندارد، چرا باید گناه آن به گردن مردم بیفتد و از آن به عنوان یک مصیبت دائمی برای کشور یاد شود؟

صاحبان واقعی و اصلی یارانه ها ، خود مردم هستند و قطع کردن آن از نظر شرعی ، عقلی و قانونی محل اشکال جدی است. یارانه یک حق عمومی است که همگان به طور مساوی آن را دریافت می کنند و این امر هیچ ارتباطی با کمک به خانواده های نیازمند ندارد.

پول بدون کار فی نفسه نمی تواند محل اشکال باشد زیرا ثروت های هنگفت ناشی از ارث یا وجوهاتی که تحت عنوان شهریه به طلاب محترم حوزه علمیه پرداخت می شود نیز می تواند همین معنا را به اذهان عمومی متبادر سازد که این امور کاملا حلال و شرعی دانسته شده است. یارانه پولی است که مردم برای آن زحمت کشیده اند و آن را برای مصرف حامل های انرژی می پردازند و دولت موظف است آن را به صورت مساوی به جیب خودشان بازگرداند.

ما دولتی داریم که بخش اعظم بیت المال را صرف هزینه های جاری خود می کند، بدون آنکه دستاورد قابل اعتنایی از ناحیه دولت، عاید مردم شود. در واقع اصل نگرانی حضرات آیات بزرگوار باید معطوف به ناکارامدی دولتی باشد که ذخایر و منابع عمومی و مالیات های سنگین اخذ شده از مردم را صرف حقوق های نجومی و ریخت و پاش های فراوان خویش می سازد و با دادن اطلاعات غلط به دیگران می کوشد بر ناکارامدی خود در عرصه های مختلف ، سرپوش بگذارد.

چگونه است در سال 91 ، دولت وقت با یک سوم بودجه فعلی. اقتصاد کشور را به خوبی مدیریت می کرد، بهترین رونق اقتصادی را داشتیم و شرایط مطلوبی از نظر اشتغال و رفاه عمومی فراهم بود ، اما اینک با بودجه ای معادل تقریبا سه برابر آن زمان، مردم در شرایط بسیار سختی قرار دارند، رکود و بیکاری بیداد می کند و چرخهای اقتصاد از حرکت بازمانده است؟!

حتی با این فرض خلاف واقع که بیت المال، منشاء تامین یارانه است ، سئوال این خواهد بود که دولت فخیمه با بودجه کلان در اختیار خود چه گلی به سر کشور زده است که مبلغ ناچیز یارانه را باید مصیبت اقتصادی برای کشور تلقی کنیم ؟!

نگرانی ها باید معطوف به پیمان شکنی دولت کنونی باشد که قیمت حامل های انرژی را افزایش داده اما به وعده و وظیفه قانونی خود جهت بازگرداندن آن به جیب مردم عمل نکرده است؟! کافی است دستور دهید هزینه انشعاب و آب و برق مصرفی مردم در سالهای 91 و 96 را به استحضار برسانند، آنوقت ابعاد واقعی پول مشکوک ، بهتر برای عالی جنابان روشن خواهد شد.

در واقع پول شبهه دار ، پولی است که باید به مردم پرداخت می گردید اما نه فقط چنین نشد بلکه از آن در جهت افزایش ارقام عجیب و غریب هزینه های جاری و مصرفی دولت استفاده کرده اند.

نکته مهمی که باید محل توجه و نگرانی همه ما باشد، افزایش بیش از صد در صدی هزینه های مصرفی و جاری دولت یازدهم در مقایسه با دولت دهم است. پولهایی که بخشی از آن به حقوق های نجومی و سفرهای خارجی بی حاصل اختصاص پیدا کرده است.

یارانه ها ثروت ملی نیست بلکه پول خود‌ مردم است که به حساب آنها واریز می شود ، بنابراین اگر مردم را مالک کشور و صاحب اختیار ثروت ملی بدانیم، حتما مایه خوشحالی خواهد بود که بخش ناچیزی از آن به جیب مردم واریز شود .

در دولت فعلی قیمتهای حامل های انرژی را بالا بردند اما پول سهم مردم را دبه کردند و به آنها بازنگرداندند. دولت کنونی از محل افزایش قیمت های داخلی انرژی 84 هزار میلیارد تومان و از صرفه جویی ناشی از قانون هدفمندی نیز 22 هزار میلیارد تومان درامد داشته است. این پول متعلق به مردم است که فقط 27 هزار میلیارد تومان آن را به مردم داده اند، بر سر مابقی آن چه آمده است و آیا این رقم ، برای دولت پول مشکوک تلقی نمی شود؟

قانون هدفمندی یارانه ها یک کارکرد دو سویه دارد. مردم از یک طرف قیمت های فزاینده حامل های انرژی را پرداخت می کنند و از سوی دیگر دولت آن را به صورت عادلانه به حساب مردم باز می گرداند، بنابراین چگونه ممکن است اجرای یک طرف این قانون یعنی دریافت هزینه های فزاینده حامل های انرژی ازمردم محل اشکال و شبهه نباشد اما بازپرداخت آن به مردم، مشکوک تلقی گردد؟!

عالی جنابان توجه دارند که پرداخت 45 هزارتومان یارانه ماهانه به هر نفر ، هیچ تاثیری در کاهش انگیزه کار و فعالیت اقتصادی مردم ندارد زیرا این مبلغ به هیچوجه هزینه های زندگی مردم را پوشش نمی دهد، بنابراین پذیرفتنی نیست که مبلغ ناچیز یارانه، فرهنگ کار را در کشور تنزل داده باشد!

آنچه به استحضار رسید از سر نیک اندیشی و خیرخواهی بود زیرا به تجربه تاریخ، مراجع معظم تقلید همواره در کنار مردم و با آنان همراه و همدل بوده اند، لذا اطمینان دارم که آگاهی حضرات آیات مکرم از حقیقت امر، همسویی هرچه بیشتر نظرات آنان با خواست و باور عمومی مردم را درپی خواهد داشت.
2017-09-13

منبع: http://www.dolatebahar.com/view-430742.html