نگاهی به آمار خودکشی در آمریکا

هر چند واژه‌ی «امید به زندگی» را در برآورد میانگین سن مرگ و میر به کار می‌برند و به عنوان مثال اگر متوسط سن مرگ در یک کشور از 60 به 70 سال ارتقا یابد می‌گویند: امید به زندگی در آن کشور 10 سال افزایش یافته است،
اما به نظر می‌رسد که واژه‌ی «امکان زندگی» برای این معنا رساتر باشد. و رشد صعودی و نزولی به «امید به زندگی» را باید در امید یا ناامیدی به آینده، نشاط یا افسردگی و میزان خوددکشی در یک جامعه جستجو نمود.

آمار رسمی منتشره از سوی «انجمن خودکشی آمریکا» (American Association of Suicidology)
در واشنگتن، نشان می‌دهد که نه تنها امید به زندگی و آینده هر روز کاهش می‌یابد، بلکه بر اساس آخرین آمار ملی خودکشی که در سال 2005 منتشر گردید، در آمریکا تعداد 32.637 نفر خودکشی کردند.
بهترین شیوه برای دستیابی به پایداری نرخ خودکشی در آمریکا، بررسی روند آن طی سال‌های متمادی است.
آمار نشان می‌دهد که نرخ خودکشی جوانان بین 15 تا 24 سال نسبت به سال‌های بین 1950 تا 1970، بیش از 200٪ رشد داشته است.
در میان جوانان بین 15 تا 24 سال آمریکایی، نرخ خودکشی سومین رتبه در علل مرگ را به خود اختصاص داده است و البته حوادث و سپس قتل، رتبه‌های اول و دوم را به خود اختصاص داده‌اند.

استفاده از اسلحه‌ی گرم بیشترین رتبه را در میان ابزار خودکشی به خود اختصاص داده است.
چنانکه در میان خودکشی مردان 58٪ از سلاح گرم و 42٪ از روش‌های دیگر استفاده شده است. اما در میان زنان 33٪ از سلاح گرم و 67٪ از روش‌های دیگر استفاده شده است.

این گزارش می‌افزاید رابطه‌ی بسیار مستقیمی بین افسردگی – مصرف الکل و رفتارهای اجتماعی با افزایش میزان خودکشی وجود دارد،

تا آنجا که بین 50٪ تا 70٪ خودکشی‌ها مربوط به افراد فوق بوده است.