داستان بزرگ‌ترین کلاهبرداری آنلاین تاریخ

در همین‌جا می‌شود نکته جالبی را در رابطه با انگیزه‌های آلبرت برای گرایش به سمت کارهای غیرقانونی درک كرد. به طور کلی، بسیاری از هکر‌ها و مجرمان سایبری مشابه وی دارای انگیزه‌هایی از قبیل کسب اعتبار و نشان دادن قدرت خود به دیگران هستند. هیچ‌کدام از این دو‌مورد درباره گونزالس صدق نمی‌کند. اگر وی به دنبال اعتبار در جامعه آنلاین بود، هیچ‌گاه همکاران خود را به سرویس مخفی نمی‌فروخت. از طرف دیگر اگر قصد داشت قدرت برتر خود را در زمینه هک‌کردن اثبات كند، به دنبال جمع‌کردن گروهی برای نیل به هدفش نمی‌گشت. در‌ واقع انگیزه گونزالس مانند بسیاری از مجرمان حوزه‌های دیگر فقط انگیزه‌های مالی و طمع بود. چنین چیزی شاید در حالت عادی اصلاً عجیب نباشد، اما برای افرادی هم تیپ گونزالس چیزی در حد یک استثنا محسوب می‌شود.

فلش فوروارد‌: گونزالس در دادگاه ادعا می‌کند که تنها انگیزه‌اش کنجکاوی فنی بوده و وی عقده فتح شبکه‌های کامپیوتری را داشته است. این در حالی است که log چت‌های وی که دولت آن را به دست‌آورده است، نشان می‌دهد گونزالس به یکی از همدستانش گفته است که هدف وی کسب پانزده میلیون دلار از این راه، خرید یک قایق تفریحی و بازنشسته شدن است.

شركت‌های TJX
لذت کسب درآمد غیرقانونی چیزی نیست که به این راحتی‌ها از کسی جدا شود. البته، آلبرت‌‌گونزالس هم از این امر جدا نبود. وی در حالی که به همکاری با مقامات مشغول بود، ترفندي را طراحی کرد که با استفاده از آن 45/6 میلیون شماره کارت‌اعتباری و کارت سپرده را از TJX Companies در بازه‌ای هجده ماهه سرقت كرد.

با این اوصاف، مدت‌ها طول کشید تا TJX از رخ دادن چنين سرقتی مطلع شود. آن‌ها در دسامبر 2006 متوجه این امر شدند. و در بررسی‌های بعدی اعلام كردند‌، این حمله‌ها از ماه می همین سال آغاز شده است، اما در واقع شروع حمله‌ها به جولای سال 2005 بر‌می‌گشت. گونزالس و ده نفر دیگر برای پیدا‌كردن شبکه‌های مستعد هک‌شدن به رانندگی در يكي از جاده‌هاي ایالات متحده در میامی پرداخته و به دنبال شبکه‌های بی‌سیمی مي‌گشتند که ضعف امنیتی داشته باشد. آن‌ها پس از نفوذ به این شبکه‌ها سعی می‌کردند از طریق آن‌ها به دیگر کامپیوترها نیز دسترسی پیدا کنند. در‌واقع، در اصطلاح تخصصی آن‌ها از سرورهایی با امنیت کمتر به‌عنوان Jumpbox برای نفوذ به سرورهای امن‌تر استفاده می‌كردند، سپس با نصب‌نرم افزارهای مخرب روی آن‌ها اطلاعات لازم را به سرقت می‌بردند.  موضوع مورد بحثی که می‌تواند در اینجا مطرح شود این است که چگونه يك کلاهبرداری با این وسعت مدت‌ها از نظر دور ماند؟ آیا آلبرت و دوستانش نابغه‌هایی بی‌نظیر بودند؟ با وجود تمام توانایی‌های موجود در این افراد باید سهم بیشتر در رخداد این اتفاقات را به امنیت ضعیف شرکت‌های مزبور نسبت داد. آن‌ها خیلی ساده، برای حمله‌هاي هکری آماده نبودند. ارتباط‌هاي رمز نشده، سرورهای ناامن و عدم نصب نرم‌افزارهای به‌روز شده مبارزه با بدافزار‌ها از جمله مهم‌ترین دلایل رخداد این فاجعه عنوان می‌شوند. در‌نهایت، کندی TJX در کشف کلاهبرداری مذکور باعث شد آن‌ها حتی تا مدت‌ها بعد از کشف روزنه‌های امنیتی نیز همچنان مورد سرقت قرار بگیرند.

فلش فوروارد‌: وکیل گونزالس در دادگاه ادعا کرد، بعضی از ضررهای TJX در نتیجه قصور خود آن‌ها صورت گرفته و گونزالس نباید برای آن پاسخ‌گو باشد. به‌عنوان مثال، می‌توان به خرجی که این شركت پس از مشخص شدن رخنه‌ها برای بهبود سیستم امنیتی‌اش انجام داد، اشاره كرد. خرجی که اگر قبل از شروع حمله‌ها انجام می‌گرفت می‌توانست از وقوع تمام این ماجراها جلوگیری کند. در مقابل مسئولان TJX تمام اتهامات را از خود مبرا دانسته و اشاره کرده‌اند :«مسئولیت متهم در مقابل ضرر TJX نباید با متهم‌کردن شرکت پاسخ داده شود.»

یکی از همدست‌های گونزالس در این سرقت‌ها هکر معروف 2 متر و 10 سانتی‌متري، يعني استفان وات بود که در دنیای هکر‌ها به «تروریست یونیکسی» و «جیم جونز» (کشیش مشهور مریکایی که رهبر جنبش «معبد مردم» محسوب می‌شد) مشهور است. وی برای مدتی در شركت بسیار مشهور مالی Morgan Stanley در شهر نیویورک کار می‌کرد. در دادگاه مربوط به‌مورد TJX وی نیز مورد محاکمه قرار گرفته و به دو سال زندان محکوم شد. در‌ضمن وی به همراه افراد دیگر گروه محکوم به پرداخت مجموعاً 171/5 میلیون دلار خسارت به TJX شد.

يك حمله بزرگ
در آگوست 2009 جــرم ‌هــک‌کردن Heartland Payment Systems، دستگاه‌هاي ATM‌  برند وابسته به سيتي بانك، 7-Eleven و سیستم‌های کامپیوتری Hannaford Brothers نیز به کارنامه سیاه گونزالس افزوده شد. بیشتر بار این حمله‌ها روی دوش هارت ‌لند قرار داشت که نزدیک به 130‌میلیون شماره کارت اعتباری از سیستم آن به سرقت رفته بود. این شرکت میلیون‌ها تراکنش را برای مغازه‌های خرده‌فروشی و رستوران‌ها اجرا مي‌كرد. به‌این ترتیب، می‌توانست بهترین هدف ممکن برای گونزالس محسوب شود. گفته می‌شود ممکن است گونزالس از شركت‌هاي TJX به‌عنوان یک سکوی آزمایشی استفاده کرده باشد و پس از درک سادگی شركت‌هاي خرده فروشی به سمت هارت‌لند هجوم برده باشد.